Car Stefan Dušan Nemanjić (1308–1355), poznat i kao Dušan Silni, bio je jedan od najvećih i najslavnijih vladara u srpskoj istoriji. Njegova vladavina obeležila je vrhunac srednjovekovne srpske države – kako po teritorijalnom širenju, tako i po kulturnom i pravnom nasleđu.
Put do krune
Dušan je bio sin kralja Stefana Dečanskog. Na presto je stupio 1331. godine, nakon što je zbacio oca. Već tada je pokazao odlučnost i ambiciju da od Srbije napravi moćno carstvo. Najpre se okrenuo ka teritorijalnom širenju – osvajao je Makedoniju, Tesaliju, Epir, Albaniju i delove Grčke. Pod njegovom vlašću Srbija je postala najveća i najjača država Balkana.
Proglašenje Carstva
Na Uskrs 1346. godine u Skoplju, Dušan se okrunio za cara Srba i Grka, čime je simbolično istakao pretenzije na nasledstvo Vizantijskog carstva. Njegova država, poznata kao Srpsko carstvo, protezala se od Dunava pa sve do Korintskog zaliva.
Dušanov zakonik
Jedan od najvažnijih doprinosa cara Dušana bio je Dušanov zakonik, donet 1349. i dopunjen 1354. godine. To je najznačajniji pravni dokument srednjovekovne Srbije i jedan od najsveobuhvatnijih zakonika u tadašnjoj Evropi. U njemu su bila uređena pitanja prava, sudstva, feudalnih odnosa i crkvenih propisa. Zakonik je imao veliki uticaj i u kasnijim vekovima.
Ličnost i nasleđe
Car Dušan je u narodnom sećanju ostao zapamćen kao snažan, pravedan i odlučan vladar. Njegov nadimak „Silni” svedoči o njegovoj vojnoj moći, ali i o energiji kojom je gradio carstvo. Iako je umro iznenada 1355. godine, u 47. godini života, za sobom je ostavio dubok trag u istoriji i kolektivnom pamćenju srpskog naroda.